Pępawa wielkokwiatowa

Pępawa wielkokwiatowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Cichorioideae
Rodzaj	pępawa
Gatunek	pępawa wielkokwiatowa
	Nazwa systematyczna
	Crepis conyzifolia (Gouan) A. Kern.; Oesterr. Bot. Z. 22:255. (Dalle Torre, Hartinger & Dalle Torre, Atlas Alpenfl. 142. 1884). 1872
Synonimy
	Crepis grandiflora (All.) Willd;
	Crepis grandiflora (All.) Willd;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pępawa wielkokwiatowa (Crepis conyzifolia (Gouan) A. Kern.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w południowej, południowo-wschodniej i środkowej Europie oraz w Turcji i Gruzji^[3]. Występuje w górach: w Alpach, Pirenejach, górach Półwyspu Bałkańskiego i dawnej Jugosławii oraz w Karpatach^[4]. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu i występuje tylko w Sudetach i Karpatach^[5]. Nie należy tutaj do gatunków rzadkich i nie jest ujęty w Czerwonej księdze Karpat polskich^[6].

Morfologia

Łodyga: Wzniesiona, rozgałęziona, o wysokości 20–60 cm^[5]. Pod ziemią krótkie i kolczaste kłącze^[4].

Liście: Dolne mają podłużnie lancetowaty kształt, a ich nasady zwężają się w szeroki ogonek, liście środkowe obejmują łodygę szeroką nasadą. Wszystkie są miękko i gruczołowato owłosione^[5].

Kwiaty: Wszystkie są języczkowate, zebrane w 2–5, wyjątkowo do 8 koszyczków o odstających listkach okrywy. Kwiaty żółte, zaopatrzone w śnieżnobiały i giętki puch kielichowy^[5].

Owoc: Niełupki z 20 żeberkami, górą zwężające się i bez dzióbka (lub z bardzo krótkim dzióbkiem)^[5].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia, jest owadopylna. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Siedlisko: górskie łąki i polany, rumowiska skalne, zarośla. Rośnie na wilgotnym, bezwapiennym i żyznym podłożu. Występuje głównie w piętrze kosodrzewiny, rzadziej w piętrze halnym^[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Calamagrostion i zespołu (Ass.) Crepido-Calamagrostietum villosae^[7]. Liczba chromosomów 2n = 8 3, 4, 6^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-06-18].
↑ ^a ^b ^c Crepis conyzifolia. [dostęp 2011-06-18].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Flora Francji. [dostęp 2011-02-12].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-06-18].

[Crepis-4] Crepis conyzifolia. [dostęp 2011-06-18].

[Szafer-5] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[K-6] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

[7] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[8] Flora Francji. [dostęp 2011-02-12].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]